مباهله در کلام امام موسى بن جعفر علیه السلام
در گفتگوى هارون الرشید با موسى بن جعفرعلیه السلام آمده است که هارون پرسید چرا شیعیان شما از تعبیرشان در مورد شما به «یابن رسول الله» دست برنمى دارند در حالى که شما فرزند على و فاطمه هستید و فاطمه ظرف تولد فرزند بود. در واقع فرزند به پدر منسوب مى گردد نه مادر. آن حضرت پس از استشهاد به آیه ۸۴ سوره انعام (و وهبنا له اسحق و یعقوب کلا هدینا و نوحا...) اضافه فرمودند که همه امت اسلام از نیکوکار و بدکار اتفاق دارند که چون آن شخص نجرانى را پیغمبر به مباهله فراخواند در کساء او جز على و فاطمه و حسن و حسین کس دیگرى نبود و خداوند فرمود «فمن حاجک فیه من بعد...» پس تأویل «ابنائنا» حسن و حسین و تأویل «نسائنا» فاطمه و تأویل «انفسنا» على بن ابى طالب بود. (۱)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 شیخ مفید، الاختصاص، ص ۵۴؛ شروانى، ما روته العامة من مناقب اهل البیت، ص ۸۵،
به نقل از الصواعق المحرقه، و نظیر این حدیث در عیون اخبار الرضا نقل شده
است که علامه طباطبائى در المیزان، ذیل آیه مباهله آن را ذکر کرده است و
نیز على بن عیسى الاربلى، کشف الغمة، ج ۲، ص ,۷۷۸
- ۹۶/۰۵/۱۹